Wim Hendriks Trofee – WCS

Het laatste weekend van maart staat altijd de Wim Hendriks Trofee op het programma. Dit was voor onze meiden de tweede wedstrijd van de Womens Cycling Series en we stonden met een sterk team aan de start, namelijk Fleur, Arenda, Wendy, Emma D, Yvet en Lisa. Vorig jaar reden we hier ook en was het mooi lente weer maar je weet wat ze zeggen ‘maart roert zijn staart’ of zoals Wendy zegt ‘De lente begint in Twente’. Je raad het waarschijnlijk al, maart deed wat hij wilde en we waren niet in Twente dus de regen kwam de hele dag uit de lucht vallen.

Om 1 uur klonk in Koewacht het startschot en vertrokken de meiden aan een koers over 110 kilometer met kasseien, regen en toch nog best wat wind. Zo ging het vanaf de start gelijk op de kant en werd er het eerste stuk flink doorgetrokken. Aan het begin was het even zoeken naar de plekjes in het peloton maar de meiden wisten zich al snel van voren te laten zien! De eerste keien strook van 800 meter kwam eraan en het was dringen om de plekjes aangezien het peloton van de brede doorgaande weg het smalle keien straatje op moest draaien. De meiden konden nog net op de weg blijven, nou ja weg… modder beter gezegd, want de bollé brillen werden zo smerig dat het zicht erg afnam.

Na twee grote rondes van ongeveer 35 kilometer, was het nog steeds bij elkaar en reden onze meiden nog steeds van voren. Er waren inmiddels al vele renster door de wind afgewaaid maar de NWVG ladies handhaafden zich nog goed. Het was zaak om de drie plaatselijke rondes netjes mee te rijden, energie te sparen en zo te positioneren voor de sprint. Dit deden de meiden dan ook! Yvet moest helaas het peloton laten gaan, ze kon niet meer schakelen. Balen want ze deed het goed! Wendy haar remmen hadden het begeven en na een fietswissel en een inhaal actie om weer terug te komen bij het peloton was het lastig nog goed van voren te komen voor de sprint.

De aanloop naar de meet was vrij lang en breed, chaotisch met veel geduw en getrek dus! Gelukkig passen kleine meisje wat makkelijker in al die kleine gaatjes en kwam Lisa hier goed van pas! Ze zat erg goed maar liet zich toch nog wegdrukken… Uiteindelijk sprintte ze naar een 17^e plek en volgen de andere meiden kort achter haar.

Na afloop snel onder de douche! Yvet had zo hard gereden dat ze als enige niet zo bevroren was, de andere meiden stonden met blauwe lippen onder de douche. De kleren waren erg smerig en onze fantastische sponsoren waren niet overal meer even goed te lezen. Gelukkig hebben we allemaal een wasmachine en kunnen we onze pakjes gewoon weet opnieuw laten zien!

De meiden lieten zich weer goed zien tijdens de koers en de rest van het seizoen kan het alleen nog maar beter gaan toch? Op naar de volgende koersen dus!